موعود ِ من ...
یا رب الموعود :)
گرفته بوی تو را خلوت خزانی ِ من
کجایی ؟ ای گل ِ شب بوی بی نشانی ِ من !
غزل برای تو سر می برم ، عزیزترین !
اگر شبانه بیایی به میهمانی ِ من
چنین که بوی تنت در رواق ها جاری است
چگونه گل نکند بغض ِ جمکرانی ِ من ؟!
عجب حکایت ِ تلخی است ناامید شدن
شما کجا و من و چادر ِ شبانی ِ من ؟!
در این تغزّل ِ کوچک سرودمت ، از خوب !
خدا کند که بخندی به ناتوانی ِ من
به پای بوس تو ، آیینه دست چین کردم
کجایی ؟ ای گل ِ شب بوی بی نشانی ِ من !...
یلدای مهدوی بر همه مبارک ... ان شاء الله آقا جانمان این جمعه رخ بنمایند ...
و یک وقت هایی سر ِ سجاده می نشینم ، از عمق ِ دل ضجه می زنم که "آقا جانم ! ببین . همه چیز دارد تمام می شود ... نمی آیی ؟ نکند اصلا نمیخواهی بیایی ...؟"
و بعد نهیبی به خودم میزنم که "هیـــس !! ساکت دختر . فَاصبِر ! اِنَّ وَعدَ اللهِ حَقّ ." :)
و بعد لبخندی ...
سجده ی شکری ...
خدای ِ مهربانم ! الحق که وعده ات حق است ! و دل ُ جان می سپارم به وعده های حق ِ تو ... که تو وعده هایت حق است و خودت حق تر ...
یک لحظه ی دیر آمدن ِ صبح ِ زمستان
باعث شده یلدا همه بیدار بمانیم !
ده قرن نیامد پسر ِ فاطمه اما ،
شد ثانیه ای تشنه ی دیدار بمانیم ؟
حتی یکی در میان مان ،
آنقدر عاشقت نشد !؛
که مثل یعقوب در نبودنت چنان اشک بریزد
تا دست ِ کم برایش پیراهنی بفرستی ...
فراری از سوز و سرمای زمانه
زانوهایم را بغل گرفته ام
نشسته ام در گوشه ای دنج و بی عبور
تا تو پیدایم کنی
نه صدایی مانده برای فریاد
نه قدمی برای دویدن ...
سلام !
خدا تو را از ما نگیرد ...
راستی !
اگر سلام کردن به تو نبود ،
آفتاب هر روز صبح به چه امیدی سر در آسمان می کشید ؟
سلام ، آقای جهان ...!
:)
