بنفش ترین پآییزکِ دنیآ . :)

یا حَبیــبَ البــآکیـــن ...

سلام ! ^:]

هیــأت بودیــم ! مسجــد امیــر . اول ــِش سخنـرانی ِ حـآج آقا علــوی ِ ^عزیز:] بود ...چه حرفای قشنـــگی میزد ... وای اصــن فــوق العــآده ــَس این بشــر ... خیلــی حرفــآ می زد !

مثلــاً میگفــت آدمــآی مومن در برابر خدا صبــر دارن ^{(کلمه ای که گفت یادم نیست . صبر نبود . ولی یه چیزی تو همین مایه ها بود خب :)))} وقتی یه اتفـآقایی می افته براشون که میدونن متناسب با اونـآ نیست ، شکایت نمی کنن . حالا یا بخاطر ِ اینکه عاشق ِ خدآن ، یا اینکه محبـّـت شون به خدآ زیاد و یا ... ! ولی یکی هست که مقامش بالــآتره . اون فرد در برآبر ِ خدآ تسلیــمه ! اونقـــدی که اصلــاً دیگه خودش رو فراموش می کنه ! دیگه براش خوشنــودی ِ خودش ُ تحمــل ِ مشکلـآت ُ اینهــا هیــچ معنــی نداره !

عــآدی بودن هنــر نیست ، هنــر ، عــآلی بودن (در برابر ِ خدآ) ـَـست ! 

اصــن حـآج آقــآ علــوی فرشــته ـَست ! فرشــته ...

دو تا دوســت روبـروی من نشســته بودن ! یکیشــون چـآدری بود ، اون یکــی مانتویی ! دختــر چادریه هی میگفــت فلـآنی رو دیدی چطــوری بود ؟ دیـدی چیکـآر کرد ؟ هی  غیبــت می کرد ! دختــر مانتوییه هی می گفت عه غیبــت نکن دیگــه انقــد . لااقل از امـآم حسیـــن ^(ع) خجـآلت بکش اینجــآ تو روضــه ـَش غیبــت نکن ...

میخوآم بگم که هــر چـآدری قدیســه نیست ! و هــر مانتویی خرآب نیست !

حســـن خلــج چیکـآر کرد امشــب ... تعریــف می کرد که چنــد ماه پیش کربلــآ بوده . یکــی از خدآم ِ حرم ِ حضرت ابوالفضل براش مستقــیماً تعریف کرده که :

شب بود . داشتیــم زوّار رو از حرم بیــرون می کردیمــ ُ درآ رو می بستیــم ! وقتــی که حرم دیگه خلوتــ شده بود تقریــباً ، یه خـآنوم ِ عرب ، از این عربــ های بیـآبانی ، اومــد توی حرم حضــرت ابوالفضــل ! من هی هر چــی گفتم که خانوم بیـآ برو بیرون داریم درآ رو می بندیــم ، اصن توجهی نمی کرد ! انگــآر که نمی شنیــد . رفته بــود چسبیــده بود به حرم حضــرت ابوالفضــل . من دیگــه دیــدم خیلی حالــش بده ، ولش کردم ُ گفتم بذآر بنده خدآ رو اذیــت نکنم .اومدم کنـآر دیدم بقیــه ی خدّام ، رفتن دورش که برو بیرون درآ رو میخوایم ببندیــم . من که از همشــون بزرگتــر بودم ، رفتــم گفتم حـالـآ شما بریــن بقیــه کارا رو بکنیــن ، من خودم یه ســآعت دیگه بیــرونش می کنمــ ! اونا هــم رفتن ! رفتــم نشستــم یه گوشــه ای ُ حوآســم رو دادم بهــش . بچــه ــَش رو بغــل کرده بود ، دور ِ حرم ِ حضــرت ِ ابوالفضــل می چرخید .. می دویید .. گریه می کــرد ُ حرف میزد ُ دعـآ می کرد .. یه مدت گذشت ، خستــه شد . بچــه ـَش رو گذاشــت رو زمین ُ خودش شروع کرد دور ِ حرم دوییدن و طوآف کردن ...

رفتــم که به بقیــه کارا برسم . یه زمـآنی گذشت . برگشتــم دیدم چـآدرشو کشیــده رو ســرش ، چسبیــده به حرم ، بچه هم کنارشه . رفتم صداش کردم ، خانوم پاشو درآ رو ببندیم . صداش کردم ، جواب ندادم ... بـآز صداش کردم ، جوآب نداد . بار ِ سوم صدآش کردم ، هیــچ جوابی نداد . عصبـآنی شدم . چادرشو گرفتم کشیدم کنـآر ، گفتم لااقل پـآشو بچه ــَتو بغل کن داره دست ُ پـآ می زنه ! تا اینو گفتم ، یهو چشمـآشو باز کرد گفت : ینــی زنــده شد ؟!؟!؟

اصــن من اینــو شنیـدم ، می زدمــ خودمــو ... یا ابوالفضــل عباس ...

*امـآم حسیــن ^(ع) فکــر کنمــ که میخوآد دستــم رو بگیــره ! :) فردآ قراره برم برای صبحـآنه ی گریـه کنان امـآم حسیــن ^(ع) کـآر کنم ُ نوکری ـشونو بکنم ... اصــلاً یــک حـآل ِ عجیــبی ــست ... :):

+بیـــن ِ رنگ ها ، چرا برای رنگ ِ نوشته ها ، رنــگ ِ بنفــش ندارد ؟ :| تــرک بگویــم اینجـآ را بخـآطر ِ این اهــآنت ــِشان ؟ :|

پاشــو از جـآ که دیگه دخترم آوآره نشــه ...
تا میــون ِ این سپـآه ، صحبــت ِ گوشواره نشه ... :(